Jak to jest, że ludzie dążą do spełniania marzeń, stawiają sobie cele i maja plany a kiedy już wszystko osiągną nagle zdają sobie sprawę z tego, że to nie to, ale nie ma już odwrotu. Wpadamy w panikę z powodu złych wyborów, źle odczytanych pragnień, paranoi w które popadamy, marzeń, których spełnienie jest na wyciągnięcie ręki, ale tak właściwie to po co? Czy nikt nie powiedział ludziom, że zawsze można coś zmazać i napisać od nowa?